آسمان خراش - تهران کلایمر
اجاره کلایمر در تهران و کرج
برای اجاره کلایمر در تهران با ما همراه باشید.
پس زمینه:
تعریف دقیقی از اینکه چند طبقه یا ارتفاعی ساختمان را به یک آسمان خراش تبدیل می کند وجود ندارد. معمار T. J. Gottesdiener به كریستین ساینس مانیتور گفت: "من فكر نمی كنم چند طبقه شما باشد.
Gottesdiener ، یکی از شرکای شرکت Skidmore ، Owings & Merrill ، طراحان ساختمانهای بلند و متعدد از جمله برج Sears Tower در شیکاگو ، ایلینوی ، ادامه داد: "آسمان خراش چیست؟
این هر چیزی است که باعث می شود متوقف شوید ، بایستید ، گردن خود را جرثقیل کنید. ، و به بالا نگاه کنید. "
برخی از ناظران کلمه "آسمان خراش" را روی ساختمانهای حداقل 20 طبقه استفاده می کنند. دیگران این اصطلاح را برای ساختارهای حداقل 50 طبقه ذخیره می کنند.
اما به طور گسترده ای پذیرفته شده است که یک آسمان خراش متناسب با ساختمانهایی با 100 داستان یا بیشتر باشد.
با 102 داستان ، ساختمان امپایر استیت در نیویورک ارتفاع اشغال شده به 1224 فوت (373 متر) می رسد و گلدسته آن ، که قسمت مخروطی بالای سقف ساختمان است ، 230 فوت دیگر (70 متر) افزایش می یابد.
فقط 25 ساختمان در سراسر جهان بلندتر از 1000 فوت (300 متر) ایستاده اند ، گلدان های خود را حساب می کنند ، اما نه آنتن هایی که از بالای آنها بلند می شوند.
بلندترین سازه مستقل جهان برج CN در تورنتو کانادا است که تا ارتفاع 1815 فوت (553 متر) افزایش می یابد.
این برج برای پشتیبانی از آنتن تلویزیونی ساخته شده است ، به جز یک رستوران و عرشه مشاهده که در 1100 فوت (335 متر) قرار دارد ، برای شغل انسان طراحی نشده است.
بلندترین سازه اشغال شده جهان برجهای دوقلوی پتروناس در کوالالامپور مالزی است که با احتساب گلبرگها به ارتفاع 1،483 فوت (452 متر) می رسد. برج سیرز در شیکاگو دارای بالاترین سطح اشغال شده است.
سقف 110 امین داستان آن 453 فوت (443 متر) است.
از برخی جهات ، ساختمانهای بسیار بلند عملی نیستند. ساخت دو ساختمان با ارتفاع کمتر از یک ساختمان بسیار بلند ارزان تر است.
توسعه دهندگان باید مستأجرانی را برای فضای زیاد در یک مکان پیدا کنند. به عنوان مثال ، برج سیرز 4.5 میلیون فوت مربع (415000 متر مربع) را در بر گرفته است.
از طرف دیگر ، توسعه دهندگان در شهرهای پرجمعیت باید از مقدار محدودی از زمین موجود نهایت استفاده را ببرند. با این وجود ، تصمیم برای ساختن یک ساختمان کاملاً بلند معمولاً مبتنی بر اقتصاد نیست ، بلکه متمایل به جلب توجه و کسب اعتبار است.
تهران کلایمر:
برای اجاره کلایمر ارزان در تهران با شرکت تهران کلایمر باشید. شرکت تهران کلایمر دارای یک دهه سابقه موفق در زمینه اجاره کلایمر در تهران می باشد که تاکنون بیشتر از 1100 پروژه موفق را به اتمام رسانده است.
تاریخچه:
در اواخر قرن نوزدهم چندین پیشرفت فن آوری رخ داده است که با هم ترکیب شده و امکان طراحی و ساخت آسمان خراش را فراهم کرده است.
از جمله توانایی تولید انبوه فولاد ، اختراع آسانسورهای ایمن و کارآمد و توسعه تکنیک های بهبود یافته برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل بارها و تنش های ساختاری.
در طی دهه های 1920 و 1930 ، با اختراع جوش قوس الکتریکی و لامپهای فلورسنت (آسمان خراش) لامپهای فلورسنت (آسمان خراش بیشتر به لامپهای رشته ای اجازه می دهد تا افراد دورتر کار کنند و گرمای کمتری تولید می کنند) توسعه یافت.
به طور سنتی ، دیوارهای یک ساختمان از سازه پشتیبانی می کردند. هرچه ساختار بلندتر باشد ، ضخامت دیوارها نیز بیشتر است.
یک ساختمان 16 طبقه در شیکاگو در سال 1891 ساخته شده بود و دارای دیواره هایی به ضخامت 6 فوت (1.8 متر) بود.
با اختراع ساخت اسکلت فلزی ، که در آن یک اسکلت فولادی سخت و محکم وزن ساختمان را تحمل می کند ، نیاز به دیوارهای بسیار ضخیم برطرف شد ، و دیواره های بیرونی صرفاً مانند پرده ها از قاب آویزان می شوند.
اولین ساختمانی که از این طرح استفاده کرد ساختمان 10 طبقه شرکت بیمه خانه بود که در سال 1885 در شیکاگو احداث شد.
ساختمان Woolworth با طول 792 فوت (242 متر) که در سال 1913 در شهر نیویورک ساخته شد ، ابتدا تمام اجزای یک آسمان خراش واقعی را با هم ترکیب کرد. اسکلت فولادی آن از پایه ای که روی ستون های بتونی پشتیبانی می شد و تا زیر سنگ گسترش می یافت (لایه ای از سنگ جامد به اندازه کافی مقاوم برای حمایت از ساختمان) ، قاب آن مهار شد تا در برابر نیروهای باد مورد انتظار مقاومت کند و آسانسورهای سریع آن هم محلی و هم سرویس سریع به 60 طبقه آن.
در سال 1931 ، ساختمان امپایر استیت در شهر نیویورک مانند یک علامت تعجب 1،250 فوت (381 متر) افزایش یافت. این بنا برای 41 سال بلندترین ساختمان اداری جهان باقی خواهد ماند. تا سال 2000 ، فقط شش ساختمان دیگر در جهان از ارتفاع آن پیشی می گیرند.
آسمان خراش ها در شهر تهران:
تمامی آسمان خراش ها در تهران برای شستشوی شیشه ها، تعویض نما ، سیمانکاری از از تهران کلایمر استفاده می کنند. و همچنین تمامی آسمان خراش های موجود در شهر کرج. برای اجاره کلایمر در کرج با ما در تماس باشید.
طراحی:
مهندسان طراح ، چشم انداز معمار از ساختمان را به طرحی دقیق تبدیل می کنند که از نظر ساختاری مناسب بوده و ساخت آن امکان پذیر باشد.
طراحی یک ساختمان کم ارتفاع شامل ایجاد سازه ای است که بتواند وزن خود را (به نام بار مرده) و وزن افراد و مبلمان موجود در آن را تحمل کند (بار زنده).
برای یک آسمان خراش ، نیروی جانبی باد بیش از وزن ساختمان و محتوای آن بر ساختار تأثیر می گذارد. طراح باید اطمینان حاصل کند که در اثر وزش باد شدید ساختمان سرنگون نخواهد شد و همچنین به اندازه کافی متزلزل نخواهد شد تا باعث ایجاد ناراحتی جسمی یا روحی برای سرنشینان شود.
هر طرح آسمان خراش بی نظیر است. عناصر اصلی سازه ای که ممکن است به تنهایی یا به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار گیرند شامل اسکلت فولادی پنهان شده در پشت دیوارهای پرده غیر تحمل کننده.
اسکلت بتن آرمه است که با پانل های روکش دار پر شده است تا دیواره های خارجی را تشکیل دهد ، یک هسته بتونی مرکزی (ستون باز ) به اندازه کافی بزرگ شامل شافت آسانسور
و سایر اجزای مکانیکی و مجموعه ای از ستونهای پشتیبانی در اطراف محیط ساختمان که توسط تیرهای افقی به یکدیگر و هسته متصل می شوند.
از آنجا که هر طرح ابتکاری است ، مدلهای ساختمانهای پیشنهادی فوق العاده بلند در تونلهای باد آزمایش می شوند تا تأثیر باد شدید.
بر آنها و همچنین تأثیر الگوهای باد بر ساختمانهای اطراف را تعیین کنند. اگر آزمایشات نشان دهد که در وزش باد شدید ساختمان بیش از حد متزلزل می شود ،
- نمونه ای از طراحی طبقه همکف آسمان خراش و قاب 6 ساختمان.
- طراحان ممکن است دستگاههای مکانیکی اضافه کنند که حرکت را خنثی یا محدود می کند.
علاوه بر روبنا ، طراحان همچنین باید سیستم های مکانیکی مناسبی مانند آسانسورها را که به سرعت و به راحتی مردم را حرکت می دهند ، سیستم های گردش هوا و لوله کشی را برنامه ریزی کنند.
کنترل کیفیت
هنگام اطمینان از کنترل کیفیت ، عوامل مختلفی در نظر گرفته می شوند. به دلیل مقیاس عظیم آسمان خراش ها ، هنگام گسترش به سقف ، یک خطای موقعیت یابی کوچک در پایه بزرگتر می شود.
علاوه بر ابزارهای پیمایشی عادی ، ممکن است از دستگاه های غیرمعمول مانند سنسورهای سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS) و بمب های هواپیما برای بررسی قرارگیری و ترازبندی اعضای سازه استفاده شود.
سنسورهای خاک در اطراف محل ساختمان برای تشخیص هر حرکت غیر منتظره زمین ناشی از فعالیت ساخت و ساز استفاده می شود.
محصولات جانبی / زباله
حفر گودال پی و سطح زیرزمین نیاز به زدودن مقادیر زیادی خاک دارد. هنگامی که برج های 110 طبقه مرکز تجارت جهانی در اوایل دهه 1970 در نیویورک ساخته شد.
بیش از یک میلیون یارد مکعب (765000 متر مکعب) خاک و سنگ برداشته و در رودخانه هادسون ریخته شد تا 23.5 هکتار (95100 متر مربع) ایجاد شود ) زمین جدیدی که بعداً آسمان خراش دیگری بر روی آن ساخته شد.
آینده
برنامه هایی برای چندین آسمان خراش جدید ساخته شده است که می تواند رکوردهای ارتفاع موجود را بشکند.
به عنوان مثال ، یک ساختمان 108 طبقه در خیابان 7 South Dearborn خیابان شیکاگو ، که انتظار می رود تا سال 2004 به اتمام برسد ، 1550 فوت (473 متر) طول خواهد داشت.
43 هکتار (174،000 متر مربع) فضای بسته در زمینی با مساحت فقط 61 فوت مربع فراهم می کند.
در سال 1956 ، معمار آمریکایی ، فرانک لوید رایت ، برنامه هایی را برای یک آسمان خراش با ارتفاع یک مایل (1.6 کیلومتر) اعلام کرد که در آن 100000 نفر می توانند کار کنند.
در سال 1991 ، یک معمار دیگر آمریکایی ، دکتر یوجین تسویی ، ساختمانی به طول 2 مایل (3،220 متر) طراحی کرد که فضای زندگی ، کار و تفریح را برای 1،000،000 نفر فراهم می کند.
اگرچه چنین بناهایی از لحاظ نظری قابل ساخت هستند اما در حال حاضر غیر عملی هستند. به عنوان مثال ، سطح راحتی انسان سرعت آسانسور را به بیش از 3000 فوت در دقیقه (915 متر در دقیقه) محدود می کند.
برای اسکان 100000 نفری که در سازه پیشنهادی رایت کار می کنند ، تعداد چاه های آسانسور می توانست قسمت زیادی از مساحت ساختمان را اشغال کند.
پیشرفت در فناوری آسانسور برای طراحی آسمان خراش های آینده مهم خواهد بود. کابین های آسانسور بدون سیم و خودران ، که به صورت افقی و همچنین عمودی حرکت می کنند.
پیشنهاد شده اند ، اما هنوز در دست توسعه هستند. سیستم های اعزامی کامپیوتری کامپیوتری با استفاده از منطق فازی می توانند برای جابجایی موثرتر افراد با گروه بندی مسافرانی که مقصدشان نزدیک به یکدیگر است ، تصفیه شوند.
